دولت یازدهم هرچه راجع به خروج از رکود و رونق اقتصادی پس از توافق هسته ای وعده داده بود، واقعیت های موجود از چیز دیگری خبر می دهند. پس از توافق وین و درگیری دوساله و همه جانبه ی دولت، همه منتظر آن بودندکه وعده های انتخاباتی حسن روحانی برای چرخیدن همزمان چرخ اقتصاد و سانتریفیوژهاعملی شود، امانه تنهاچرخ اقتصاد بلکه چرخ سانتریفیوژهاهم پنچر شد.

دولت درحالی که دراین دوسال خبرهای خوب و مثبتی ازاوضاع اقتصادی ارائه می داد، همین چندروز پیش بود که نامه ای از سوی چهاروزیر اقتصاد، کار، صنایع و دفاع منتشر شد که بیانگر معضلات اقتصادی دامنگیر دولت روحانی بود و بخشی از واقعیت های زندگی مردم رانشان می داد. همچنین سخنگوی دولت راستگویان اعلام کرده بود که ای کاش مهر محرمانه ای پای نامه میخورد تا در انظار عموم قرار نگیرد. حال سوال این است آیا همچنان این مردم هستند که نامحرمند؟ قابل توجه برخی از دولت مردان، مسائل اقتصادی، مسائل روزمره ی زندگی مردم هستند و مردم آن هارا با تمام وجودشان درک می کنند  و آمارهایی که از سوی دولت ارائه می شود تاچند صباحی بیشتر جواب نمی دهند.

سوال دیگر این که اگر توافقی صورت نمی گرفت و یا اگر نگیرد  و اگر تحریم ها تشدید شوند، دولت تدبیر و امید چه تدبیری برای پشت سر گذاشتن مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم می اندیشد؟ بیکاری جوانان و شاغل شدن بازنشستگان در ارگان های دولتی چه جوابی دارد؟

سوال دیگر از دولت مردان و قلم به مزد بگیران؛ چطور شد که قبل از حصول توافق همه ی وعده های اقتصادی ومعیشتی دولت در گرو رسیدن به توافق بود، اماهمین که توافقی شکل گرفت مردم باید واقع بین شوند و نباید توقع کاهش قیمت ها و رونق اقتصادی را تا سال های آینده داشته باشند؟!!!

غیر از این است که دولت یازدهم رونق اقتصادی و رابطه بابرخی از کشورها را به عنوان ابزاری برای به دست گرفتن کرسی های مجلس و ریاست جمهوری سال96 درنظر گرفته است؟ هرچند وقتی به مرحله عمل می رسد، چیزی مشاهده نمی شود. بنابراین به نظر نمی رسد که تغییر خاصی دربرنامه های اقتصادی دولت تاسال 96 ایجادشود.

و در پایان هم یادمان نرود که هدف طرف مقابل کمک اقتصادی برای حل و فصل مشکلات مردم نیست، بلکه نفوذ در این کشور است. در این حین هم برخی از مسئولین از روی ساده لوحی یا به قصد برای دستیابی به این هدف، دشمنان این ملت را یاری می کنند. تکلیف و وظیفه ما دانشجویان و مردم ایران هشیاری، بسط آگاهی و بصیرت و خودسازی است تادر بزنگاه های حساس بتوانیم حق راتشخیص دهیم.

والعاقبة للمتقین. 

هادی علی نژاد - دانشجوی سال دوم مهندسی نساجی