بخشیدن فدک به حضرت زهرا(سلام الله علیها)

[more]

در روز یا شب 22 ربیع الاول در سال هفتم هجرت، به امر خداوند، فدک به حضرت زهرا(سلام الله علیها) بخشیده شد، و حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) بر این بخشش شاهد گرفتند. قول دیگر در این باره 15 رجب است.

فتح فدک

پس از فتح خیبر در سال هفتم هجرت، حدود چهار سال قبل از شهادت پیامبر(صلی الله علیه و آله) جبرئیل نازل شد، و دستور فتح فدک توسط پیامبر و امیرالمومنین (علیه السلام) را آورد. ان دو بزرگوار در تاریکی شب با اسلحه لازم به سرزمین فدک امدند، و حسب دستور پیامبر(صلی الله علیه و آله) امیرالمومنین(علیه السلام) بر کتف پیامبر (صلی الله علیه و آله) قرار گرفت و آن حضرت برخاست و امیرالمومنین(علیه السلام) را با خود بلند کرد. به معجزه الهی مولی الموحدین (علیه السلام) در حالی که شمشیر رسول الله(صلی الله علیه و آله) همراهش بود، از دیوار قلعه فدک بالا رفت وبالای دیوار صدای مبارکش را به اذان بلند کرد.

یهودیان قلعه فدک گمان کردند که مسلمین حمله کردند و روی دیوارها هستند. خواستند از در قلعه فرار کنند، ولی بیرون قلعه مقابل در آن پیامبر(صلی الله علیه و آله) را در برابر خود دیدند و از طرفی امیرالمومنین(علیه السلام) پایین آمد و با آنان درگیر شد و18 نفر از آنان را کشتند، و بقیه تسلیم شدند.

اعطای فدک به فاطمه(علیها السلام)

بعد از این ماجرا جبرئیل نازل شد و این آیه را آورد:(وآت ذاالقربی حقه):(حق خویشان را به آنان بده) پیامبر(صلی الله علیه و آل) پرسید: منظور چه کسانی هستند، واین حق کدام است؟ جبرئیل از طرف خداوند عرضه داشت: فدک را به فاطمه(علیها السلام) عطا کن. پیامبر(صلی الله علیه و آل) به حضرت زهرا(علیها السلام) فرمود:( خداوند فدک را برای پدرت فتح کرد، و چون لشکر اسلام آن را فتح نکرده مخصوص من است. خداوند دستور داده آن را به تو بدهم. از سوی دیگر مهریه مادرت خدیجه(علیها السلام) بر عهده پدرت مانده وپدرت در قبال مهریه مادرت و به دستور خداوند فدک را  به تو عطا می کند. آن را برای خود و فرزندانت بردار وملک آن باش.

حضرت زهرا(علیها السلام) عرض کرد:( تا شما زنده اید بر من و مال من صاحب اختیار هستید). پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود: ترس آن دارم که نااهلان تصرف نکردن تو را در زمان حیاتم، بهانه ای قرار دهند و بعد از من آن را از تو منع کنند. حضرت صدیقه(علیها السلام) عرض کرد: آن گونه که صلاح میدانید عمل کنید. پیامبر (صلی الله علیه و آله) امیرالمومنین(علیه السلام) را فرا خواند و فرمود: ( سند فدک را به عنوان بخشوده و اعطایی پیامبر بنویس و ثبت کن). حضرت علی(علیه السلام) آن را نوشت و پیامبر(صلی الله علیه و آله) و یکی از غلامان رسول خدا(صلی الله علیه و آله) وام ایمن شهادت دادند و پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود: ام ایمن زنی از اهل بهشت است، وتا زمان حیات رسول خدا(صلی الله علیه و آله) وکلای حضرت زهرا(علیها السلام) در ان سرزمین بودند.

غصب فدک

بعد از رحلت پیامبر(صلی الله علیه و آله) ماموران ابوبکر به دستور او نماینده حضرت صدیقه(علیها السلام) را از فدک اخراج کردند وملک آن راغصب نمودند و درآمد آن را به طور کامل برای مخارج حکومت غاصبانه خود صرف کردند.

حضرت صدیقه همان نوشته وسندفدک را که پیامبر به امیرالمومنین فرمودند و آن حضرت ثبت کرد، عینأ نزد ابوبکر آورد، ولی او نه سند را قبول کرد نه شاهدان را.

بعد از 15 روز که از شهادت پیامبر (صلی الله علیه و آله) گذشته بود، حضرت صدیقه شهیده سلام الله علیها همراه با جمعی از زنان بنی هاشم به مسجد تشریف بردند و خطبه ای ایراد فرمودند که دریایی از معارف، حقایق بلاغت و فصاحت و شرایع اسلامی در آن است.

ابوبکر نامه ای بر بازگرداندن آن به حضرت نوشت ولی هنگامی که فاطمه زهرا (سلام الله علیها) آن سند را در دست داشت و به منزل باز میگشت با عمر روبرو شد و او نوشته را با جسارت به ساحت ملکوتی حضرت از او گرفت.