به نظر من این امر که مسئولین مملکت به عنوان الگو، یک سری کارهای نمادین هم داشته باشند خوب است، اما این را نباید فراموش کنیم که...

[more]

داشتم از تلویزیون اخبار شبکه یک رو می دیدم، دومین خبرش درباره ی بازدید رییس جمهور آقای دکتر روحانی از یک مرکز نگهداری کودکان بی سرپرست و بدسرپرست بود.

خبر به این قرار بود که آقای دکتر روحانی به این مرکز رفته بود، و در خبر نشان داد که رییس جمهور اون بچه هارو بغل می کرد و نسبت به اونها احساس محبت می کرد و در آخر خبر هم آقای ربیعی وزیر کار و امور اجتماعی اعلام کرد که آقای رییس جمهور ، 30 نفر از این کودکان را به فرزند خواندگی قبول کرده و هزینه های آنها را پرداخت می کند.

یکی از اقوامم که داشتیم با هم خبر رو نگاه می کردیم گفت: «واقعاً می بینی چه رییس جمهور خوبی داریم دیروز رفته بود به دیدار خانواده شهدا و امروز هم رفته به دیدار کودکان یتیم . به این میگن رییس جمهور»

روز بعدش که توی یک تاکسی خطی نشسته بودم، طبق عادت همیشگی راننده تاکسی ها ، این راننده تاکسی هم شروع کرد به مطرح کردن مباحث سیاسی و کلان کشور و صحبت کردن پیرامون مسئولین کشوری.

اتفاقاً یکی از نکاتی رو که او مطرح کرد همین دیدار رییس جمهور از این کودکان بود. اما جالب آنکه زاویه دید او با آن فامیل من متفاوت بود و او شروع کرد به انتقاد از این کار رییس جمهور و به مسافران تاکسی می گفت دیروز رییس جمهور رفته بود دیدار کودکان بی سرپرست، بعدش هم 30 نفر را به فرزندخواندگی قبول کرد؛ راننده تاکسی ادامه داد و گفت: «آخه ببین، من نمی دونم اگه تو واقعاً میخوای دل بسوزونی به جای اینکه بری 30 نفر رو به فرزند خواندگی بگیری، بعد اینو توی تلویزیون نشون بده، بعد یک عده ای هم شروع کنن به دست زدن و تشویق کردن که ببینید این عجب رییس جمهوریه، برو یک راهی را درست کن که نه تنها این 30 نفر بلکه فرضاً تمام این 300 هزارتا کودک سامان پیدا کنند، برو یک سازمانی رو مثل تامین اجتماعی درست کن که بیاد این مشکل رو حل کنه، یا برو ببین این سازمانی که هست چه نقطه ضعفی داره، برو اون رو برطرف کن. نه اینکه بیای اینجا، بعد دو ساعت هم توی تلویزیون نشون بده.»

به نظر من این امر که مسئولین مملکت به عنوان الگو، یک سری کارهای نمادین هم داشته باشند خوب است، اما این را نباید فراموش کنیم که این اعمال و کارهای محتوایی هستند که تجلی بخش و ایجادکننده ی آن نماد توسط آن الگو می باشند.

مازیار نبی زاده - شهرسازی 90 دانشگاه گیلان