متأسفانه این نکته مهم مغفول مانده است که خطوط اصلی و اصول حاکم بر مدیریت کلان اقتصادی کشور توسط مقام معظم رهبری طراحی شده و در خلال چند سال اخیر به طور منظم به اطلاع جامعه رسیده است. حمایت از تولید، کار و سرمایه ایرانی، اصلاح الگوی مصرف، جهاد اقتصادی و همت مضاعف جنبه‌هایی از برنامه جامع میان‌مدت و بلندمدتِ «الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت» است که تبلور آن در سیاستگذاریهای اقتصادی به صورت «اقتصاد مقاومتی» ظاهر می‌شود که در واقع «سبک زندگی اقتصادی» نظام را شکل می‌دهد. 

[more]

در فضای انتخابات ریاست جمهوری همه انتظار دارند که هر یک از نامزدها برنامه روشنی برای مدیریت اقتصادی کشور داشته باشد. از این رو، هر نامزدی می‌کوشد که برنامه جامع و جذابی طراحی کند و نشان دهد که برنامه او کامل‌تر و مؤثرتر از برنامه رقیب است.

متأسفانه این نکته مهم مغفول مانده است که خطوط اصلی و اصول حاکم بر مدیریت کلان اقتصادی کشور توسط مقام  معظم رهبری طراحی شده و در خلال چند سال اخیر به طور منظم به اطلاع جامعه رسیده است. حمایت از تولید، کار و سرمایه ایرانی، اصلاح الگوی مصرف، جهاد اقتصادی و همت مضاعف جنبه‌هایی از برنامه جامع میان‌مدت و بلندمدتِ «الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت» است که تبلور آن در سیاستگذاریهای اقتصادی به صورت «اقتصاد مقاومتی» ظاهر می‌شود که در واقع «سبک زندگی اقتصادی» نظام را شکل می‌دهد.

بنابراین، کشور ما فاقد خطوط و محورهای اصلی در مدیریت کلان اقتصادی نیست که نامزدهای ریاست جمهوری بخواهند آن را طراحی و اعلام کنند. آنچه مورد نیاز است تدوین راهکارهای دقیق و حساب شده برای اجرایی کردن رهنمودهای مقام معظم رهبری در مدیریت کلان اقتصادی است. بدیهی است مردم انتظار دارند که نامزدهای ریاست جمهوری برنامه‌های خود را برای رشد و توسعه اقتصادی، کاهش وابستگی اقتصاد ملی به درآمدهای نفتی، پیوند نفت و گاز کشور با اقتصاد ملی، مهار تورم، ایجاد اشتغال، تقویت پول ملی، توسعه صادرات، اصلاح شبکه‌های بانکی و اعتبارات، تقویت نهادهای پولی و مالی، حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان، امنیت اقتصادی و نظایر آن را اعلام کنند. اما تدوین هر سیاست اقتصادی برای تحقق اهداف فوق‌الذکر مستلزم بررسی دقیق پی‌آمدهای مثبت آن سیاستها برای اقتصاد مقاومتی و الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت است. به عبارت دیگر، میزان و معیار در سنجش هر سیاست اقتصادی که توسط نامزدها اعلام می‌شود این است که آیا منجر به مقاوم‌سازی اقتصاد ملی در برابر تهدیدات داخلی و خارجی در میان‌مدت و بلندمدت خواهد شد؟

به عبارت دیگر نامزدهای ریاست جمهوری می‌بایستی این نکته را برای مردم عزیزمان توضیح دهند که با توجه به ساختار اقتصادی و شرایط جاری اقتصاد کشور از یک سو و اوضاع و احوال حاکم بر منطقه و اقتصاد جهانی از سوی دیگر، چه راهکارهای مؤثر و راهبردی برای تحقق اقتصاد مقاومتی در بستر الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت دارند؟ در رقابت و مبارزه نامزدهای ریاست جمهوری با یکدیگر می‌بایستی این نکته برای رأی‌دهندگان روشن شود که چگونه برنامه اجرایی هر یک از نامزدها در تحقق رهنمودهای اقتصادی مقام معظم رهبری کاراتر و مؤثرتر از برنامه رقیب است. بدین ترتیب، شعارهای انتخاباتی و برنامه‌های اجرایی نامزدها برای مدیریت اقتصادی کشور، با رهنمودهای مقام معظم رهبری همسو می‌شود. این  همسویی ثمرات زیادی برای تقویت نظام جمهوری اسلامی دارد که برخی از آنها به شرح ذیل است:

الف- این همسویی تضمین می‌کند که رقابت نامزدهای ریاست جمهوری، رقابتی سازنده است نه مخرب.

ب- این همسویی نشان می‌دهد که فرهنگ و اخلاق اسلامی، بر رفتار نامزدهای ریاست جمهوری در ایران حاکمیت دارد. به عبارت دیگر، به جای رقابت برای کسب قدرت آنگونه که در نظامهای سیاسی غیراسلامی رواج دارد، هماهنگی و حرکت در راستای رهنمودهای مقام معظم رهبری محور اصلی در مبارزات انتخاباتی خواهد بود. اگر نامزدی در این هماهنگی و حرکت از رقیبان خود پیشی بگیرد آنگاه شایستگی خود را برای ریاست جمهوری نشان داده است.

ج- این همسویی موجب می‌شود که رئیس جمهور منتخب مردم بتواند رقیب سرسخت انتخاباتی خود را به عنوان شایسته‌ترین فرد برای تصدی مقام «معاون اول» برگزیند و به جهانیان نشان دهد که سیاست در فرهنگ اسلامی مبتنی بر همکاری و تعاون برای تحقق اهداف اسلامی اصل است نه تخریب شخصیت‌ها.

به نظر می‌رسد که فقط در چنین شرایط است که می‌توان پیشرفت سیاسی و اقتصادی را در فضای انقلابی کشور انتظار داشت و مطمئن بود که الگوی انتخابات ریاست جمهوری در نظام اسلامی، ماهیتاً متفاوت از نظامهای غربی است.