با گذشت تنها چند روز از پایان ثبت‌نام برای نامزدی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری روز گذشته محمدرضا رحیمی و علی‌اکبر جوانفکر از ادامه رقابت برای انتخابات انصراف دادند.
[more]
هرچند رسانه‌های نزدیک به دولت دلیل این انصراف را کنار کشیدن به نفع اسفندیار رحیم مشایی، دیگر کاندیدای دولت در انتخابات پیش رو ذکر کرده و خود آنها نیز طی متن انصرافشان درگیری‌های کاری و سنگینی وظایف اجرایی خود را بهانه کردند اما به نظر می‌رسد دلایل دیگری پشت این انصراف‌ها وجود دارد.
یکی از برداشت‌هایی که از این انصراف‌ها می‌شود این است که محمود احمدی‌نژاد عملا با انصراف رحیمی و جوانفکر تمامی تخم مرغ‌های خود را در سبد مشایی قرار داده است. به عبارت دیگر تا دیروز این شانس برای سه کاندید نزدیک به دولت وجود داشت که هر یک از طرف شورای نگهبان تایید صلاحیت شدند برای شرکت در انتخابات بخت خود را بیازمایند و از طرفی قدرت مانور دولتی‌ها نیز بیشتر بوده و دست آنها در چانه‌زنی‌های سیاسی احتمالی با اصولگرایان نیز بازتر بود. یا به عبارت دیگر می‌توان گفت که دست اصولگرایان در چانه‌زنی احتمالی با تیم دولت بازتر بود چرا که اکنون تنها یک گزینه از سوی دولت در برابر همگان قرار دارد که آن نیز کسی نیست جز اسفندیار رحیم مشایی!
اما سوالی که به نظر می‌رسد بیش از هر چیز در این برهه از اهمیت برخوردار است این که چرا احمدی‌نژاد از هم اکنون راضی به حذف دو تا از کاندید‌های خود شد. در این زمینه چند احتمال وجود دارد.
یکی اینکه جوانفکر و رحیمی از ابتدای امر قرار نبوده است که در انتخابات شرکت کنند همان‌طور که نیکزاد دیگر وزیر کابینه احمدی‌نژاد علی رغم اعلام رسمی چند ماه پیش خود در این انتخابات شرکت نکرد اما تا وزارت کشور مشایی و رئیس جمهور را همراهی کرد.
به عبارت دیگر این احتمال وجود دارد که حضور نیکزاد و رحیمی و جوانفکر در وزارت کشور و ثبت نام جوانفکر و رحیمی در کنار مشایی به شکلی سیاستی از سوی دولتی‌ها بود تا در روز آخر ثبت‌نام، تمرکز ناظران بر رحیم مشایی و ثبت‌نامش در انتخابات کمتر شده و افکار عمومی به شکلی پراکنده و از حجم انتقادها بر حضور رحیم مشایی کاسته شود. از این رو با گذشتن دو روز از انتخابات و کمتر شدن حساسیت ها این دو کناره‌گیری کردند. در همین راستا عدم ثبت‌نام نیکزاد نیز می‌توانست با ایجاد سوال و تعجب در دید ناظران همین کارکرد را داشته باشد.
حتی حضور احمدی‌نژاد در کنار مشایی جدای از بحث نشان دادن حمایت تمام قد وی از یار غار خویش خود می‌توانست توجه‌ها را از اصل مطلب که حضور رحیم مشایی است متفرق کند.
اما دلیل دیگر کناره گیری رحیمی و جوانفکر می‌تواند رایزنی های پشت پرده رئیس‌جمهور و اطمینان از این امر باشد که نظر به پرونده غیر شفاف رحیمی در زمینه اقتصادی و سابقه بازداشت جوانفکر رد صلاحیت هر دو در شورای نگهبان قطعی خواهد بود. لذا دولتی ها انصراف شتاب‌زده را بر آبروی رد صلاحیت ترجیح داده و کنار کشیدند. از این منظر حتی برخی از کارشناسان بر این باورند که کناره گیری این دو می‌تواند نشانه تایید صلاحیت احتمالی شورای نگهبان باشد که با ثبت نام سه کاندید از نزدیکان رئیس جمهور که در تایید صلاحیت هر سه اما و اگرهایی وجود دارد به نوعی از طرف دولت تحت فشار قرار گرفته است. هرچند بعید به نظر می‌رسد این دست از فشارها بتواند نظر شورای نگهبان را تغییر دهد.
و نکته آخر اینکه این انصراف دو نفره می‌تواند به نوعی پیام احمدی‌نژاد و دولتی‌ها برای رقبای سیاسی خود باشد که به روشنی پیام آور این حقیقت است که رئیس جمهور تنها و تنها در کنار مشایی ایستاده و حاضر نیست بر سر کاندیدای خود هیچ گونه مصالحه‌ای را بپذیرد در نتیجه اگر شورای نگهبان در آینده می‌توانست با تایید یکی از کاندید‌های دولت، کاندید اصلی یعنی رحیم مشایی را رد صلاحیت کرده و در عین حال تمام درها را بر دولتی‌ها نبندد اینک دیگر امکان چنین مانوری را نخواهد داشت. لذا به نظر می‌رسد با انصراف رحیمی و جوانفکر پیام احمدی‌نژاد برای شورای نگهبان این است: «یا اسفندیار رحیم مشایی یا هیچکس!»
منبع : پایگاه خبری نیمروز
