-        آقا این چه وضعشه؟ اینها رفتند هرچی داشتیم و نداشتیم دادند و به جاش هیچ چیز بدست نیاوردیم.

-        آقا اینها خیانت کردند به کشور، خیانت کردند به خون شهدا، به امام(ره) و انقلاب و رهبری و...

از این دست جملات و عبارات مطمئنا در فروردین ماه زیاد شنیدیم. خصوصا بین جمع حزب اللهی ها و چهرتاً انقلابی

به اینکه این جملات درست هستند یا خیر، فعلا کاری نداریم؛ اما چیزی که باعث شد این نوشتار نگاشته شود چیز دیگری بود؛ شباهت!

شباهت این عبارات با عبارات حدودا بیست و چندماه پیش. وقتیکه اسم حاج شیخ حسن روحانی بیشتر از هر اسم دیگری از صندوقهای انتخاباتی کشور در خرداد 92 بیرون آمد، عده ای که کم هم نبودند راه افتادند و گفتند: ای وای مملکت از دست رفت و انقلاب و خون شهدا کمرنگ شدند و کشور رو به زوال میرود و پیامهایی هم ساختند مثل: «آغاز هشت سال جنگ نرم» و «یاد گرفته ایم به اصلح رای دهیم حتی اگر 72 نفر باشیم» و... برای یکدیگر فرستادند.

باز هم با درست یا غلط بودنش کاری نداریم. نکته ای که آن زمان به وضوح مشخص بود اما توسط همین قشر به اصطلاح حزب اللهی و ولایی به حاشیه رانده میشد، تولید شدن فضای اختلافیِ مطلوب برای استکبار بود. فضایی که رسانه های غربی فارسی زبان و غیرفارسی زبان تا توانستند به نفع استکبار از آن استفاده کردند. در این فضا بود که یک نفر، خودش به میدان آمد و با یک عبارت دو کلمه ای به این غائله پایان داد؛ «نرمش قهرمانانه»

آن چیزی که ولی خدا حضرت علی(ع) را در مقابل منافقین و همچنین هارون پیغمبر را (خلیفه موسی(ع)) در مقابل سامری و نیرنگ طلایی اش به سکوت واداشت، همان چیزی بود که امام راحلمان بارها و بارها و امام حاضرمان(مدظله) هم از ابتدا تاکنون بر آن تاکید ویژه داشته اند. جلوگیری از تفرقه و نتیجتاً حفظ وحدت...(طه/94)

حال در وضع کنونی که ما همگی تصمیم گرفته ایم مسائل و مشکلات تحریم اقتصادی و هسته ای مان را با غرب از طریق مذاکره مسالمت آمیز حل و فصل کنیم؛ باید همگی مثل امام جامعه مان پشت نمایندگان ملت و فرزندان انقلابمان باشیم؛ چرا که عرصه، عرصه نبرد است و فرمانده این نبرد، امام جامعه...

بجای ایجاد فضای اختلافی مضر و کشنده که مسلما خلاف امید و خلاف تدبیر است، بایستی نواقص امور نمایندگان و درخواستها و مطالبات آحاد جامعه مسلمان جمهوری اسلامی به شکل درست و کاربردی در اختیار تیم مذاکره کننده قرار گیرد تا آنها بتوانند با تکیه بر این مطالبات، عملکرد بهتری در عرصه نبرد با مستکبرین داشته باشند.

اما نهایتا اگر این مذاکرات به نتیجه مطلوب انقلاب اسلامی نرسد (که احتمال آن باتوجه به فریبکار بودن، عهدشکن بودن و زیاده خواه بودن طرف غربی بسیار زیاد است) حداقل یک فایده فوق العاده مهم (اما مشروط) برای انقلاب اسلامی خواهد داشت. آن فایده چیست؟

چندی پیش امام خامنه ای(مدظله) نامه ای خطاب به جوانان اروپا و امریکای شمالی نوشتند. (ان شاا... که همه ما آن نامه را مطالعه و در مورد آن تفکر کرده ایم.) این حرکت امام ظرفیتهای فوق العاده زیادی را پیش روی انقلاب اسلامی برای بسط و گسترش اسلام ناب باز کرد که صد البته میزان نفوذ و سطح گسترش آن بستگی مستقیمی به امت اسلامی و قشر بچه حزب اللهی! دارد.

به این که در سخنرانی 20 فرورودین آقا فرمودند طرف مذاکره کننده ما سه کشور از اروپا و یک کشور به نام امریکا است و دقیقا جامعه هدف نامه آقا نیز همان حول و حوش بود، خیلی کاری نداریم؛ اما این نکته مهم است که بتوانیم این پیام را به دنیا مخابره کنیم:

«آهای دنیا! در جهنمی که امروزه خونخواران مسلمان نما در منطقه به پا کرده اند، ما، جمهوری اسلامی ایران، مدعیان علمداری اسلام واقعی، اگر میگویید مذاکره خوب است، مذاکره هم میکنیم.»

محمد نظری